Onweersstorm in Spartochori (Meganisi)

Griekenland, Ionische eilanden, Dinsdag 24 september 2002. Onze bestemming is vandaag Spartochori op het eiland Meganisi. Als we de doorgang tussen Lefkas en Meganisi doorvaren ontvouwt zich een schouwspel dat erg aan de Kagerplassen of de Westeinder doet denken. Op het door de bergen van de eilanden en het vaste land omsloten binnenmeer zijn zeker wel honderd zeiljachten waarneembaar. 

Ook komt Skorpio in zicht, het eiland van Onassis. Voor de middagpauze vinden we een mooie ankerplaats. Meerdere jachten vinden dit wel een goed plekje. We krijgen daardoor steeds meer buren. Nadat we het hele programma bestaande uit snorkelen, soep en worsten eten en luieren hebben afgewerkt, hijsen we het anker.

Spartochori - Porto Spilia - © zwitserw 24-09-2002

Taverna Porto Spilia en de broers Panos en Babis Konidaris

In de haven Spartochori hebben we al gauw een goed plekje aan een mooie kade op het oog. Een zwaaiende en roepende man verwijst ons echter naar een drijvende steiger even verderop. De plek aan de kade zou geen goede ankerplaats zijn. We volgen zijn aanwijzingen op. Daar zouden we later nog behoorlijk spijt van krijgen. Onze stuurman Kees doet daar een hele rare ervaring op. Bij de drijvende steiger begint ons jacht zijn eigen koers te bepalen. Even denkt hij dat de stuurinrichting het heeft begeven, maar dan blijkt dat een rubber duwbootje ons naar de goede plaats aan de steiger manoeuvreert. Ankeren is niet nodig want er zijn mooringlijnen. Allemaal service van de eigenaren van het nabij gelegen restaurant. We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat de roepende man ons in zijn opdracht heeft doorverwezen naar deze steiger. Later lezen we ergens dat in taverna Porto Spilia de broers Panos en Babis Konidaris de scepter zwaaien. De schrijver vermeldt verder: “De broers helpen de boten bij het afmeren. Er zijn hier mooringlijnen, dus het anker kan binnenboord blijven. Het spreekt voor zich dat we het diner gebruiken bij deze vriendelijke en behulpzame broers".

 

Het merendeel van de bevolking van Spartochori verdient z’n brood met het onderhouden van het huis van Onassis op het eiland Skorpios”. Natuurlijk drinken ook wij een biertje en ouzo op het terras van deze taverne. Het dorp Spartochori zelf ligt bovenop de klif (een wandeling van circa 15 minuten bergop) maar is zeker de moeite waard. Het uitzicht is adembenemend. 

De ligplaats van de Rania aan de drijvende steiger - Spartochori - © zwitserw 24-09-2002

In het zwart geklede mannen en vrouwen

Arnold, Kees en Wim bezoeken dit hoger gelegen plaatsje. Dat ziet er nog echt Grieks uit. Zo op het eerste gezicht lijkt het of er alleen maar in het zwart geklede oude mannen en vrouwen wonen. We maken ook nog en heuse ruzie mee van een paar van deze oude ingezetenen. Er vallen net geen klappen. Sommige oude vrouwtjes hebben kennelijk zoiets wel vaker meegemaakt, want die blijven onverstoorbaar aan hun breiwerkje werken. Voor het eten voegen we ons weer bij Huug en Peter op het terras van restaurant Porto Spilia. 

 Het dorp Spartochori ligt bovenop de klif. Het uitzicht is adembenemend
- © zwitserw 24-09-2002. 

Het lijkt of er alleen maar in het zwart geklede oude mannen en vrouwen wonen
- Spartochori - © zwitserw 24-09-2002

Als de baas van huis is... - Spartochori - © zwitserw 24-09-2002

Gedonder op een drijvend steiger

Gedurende de nacht begint het op afstand te onweren. De lucht is vrijwel continu helder verlicht door de bliksem. Om 5 uur heeft de onweersbui ons bereikt en begint het hevig te waaien. Binnen korte tijd rollen de golven de baai binnen en beginnen de jachten aan het de steiger enorm te schommelen. Sommige jachten slaan tegen elkaar aan of tegen de steiger. Alle bemanningen zijn direct paraat om met stootwillen of anderszins te voorkomen dat de jachten kapotslaan. Het ziet er allemaal niet zo best uit. Door het hevige rollen van de boten dreigen de masten tegen elkaar aan te slaan. We zitten als ratten in de val want voor ons liggen jachten aan en steigertje. Daardoor is het voor ons onmogelijk om los te gooien. We moeten er maar het beste van hopen. Van het jacht naast ons breekt de mooringlijn. Peter grijpt vliegensvlug in en weet een nieuwe lijn te bevestigen aan het nabij gelegen steigertje. Met deze actie heeft hij groter onheil voor onze buren voorkomen. Maar goed ook, want deze mensen hebben ook nog twee kleine kinderen aan boord. De bemanning van een kleiner jachtje is druk in de weer om te 

voorkomen dat ze op de wal slaan. Als het wat licht begint te worden, is de spanning van de gezichten van de bemanningen af te lezen. 

De lucht is vrijwel continu helder verlicht door de bliksem - Spartochori

De spanning is van de gezichten van de bemanningen af te lezen. 
- Spartochori - © zwitserw 25-09-2002

De stilte na de storm - Spartochori - © zwitserw 25-09-2002

Hulp

Gelukkig begint dan de wind en de golfslag wat af te nemen. Dan arriveren ook de eigenaren van het restaurant. Die ondernemen direct actie. Ze brengen als eerste het jachtje dat op de kant dreigt te slaan in veiligheid. Ook andere jachten wordt hulp verleend. Dan is het echter al weer zo rustig geworden dat sommige jachten vertrekken. Zodra er voor ons ruimte komt om te vertrekken doen wij dat ook. 

Zodra er voor ons ruimte komt vertrekken wij ook- Spartochori - © zwitserw 25-09-2002

Vaarwel Spartochori - © zwitserw 25-09-2002

Zie ook Zilt Magazine voor zeilers: Gedonder aan een Griekse steiger.

Zie voor alle video's van de zeiltocht met de Rania in 2002 de You:Tube video playlist: Onweer boven de Ionian